Vorig jaar in de herfstvakantie raakte Cleopatra geblesseerd. Wat er precies gebeurd is weten we niet, maar waarschijnlijk heeft ze zich verstapt in het weiland. Sindsdien doen we ons best haar er weer boven op te helpen.
Een blessure vraagt om geduld, bij mensen én bij paarden. Rust is het belangrijkste medicijn, maar ook beweging. Omdat ze alleen kreupel liep in draf, betekende dat elke dag stappen. Niet zo maar stap maar zo recht mogelijk (buigingen zoals in bochten geeft meer druk), op de binnenhoefslag (gelijke ondergrond) en zowel linksom als rechtsom. Voor de afwisseling liep ze af en toe langs de weg samen met bijvoorbeeld Coby. Ook dat is goed voor haar benen.
Het hielp. Langzaam kwam ze beter in haar vel te zitten en dat zag je ook. De stappen werden langer en haar temperament kwam terug. Het werd tijd om weer eens een drafje te proberen! Als eerste was dat buiten naast de stal en de buitenbak op de betonnen platen, een mooie stevige ondergrond. Het ging uitstekend. Haar staart ging omhoog, ze krulde haar hals en gaf meteen een showtje weg! Alsof ze wilde zeggen: zien jullie mij, dit kan ik weer. Prachtig om te zien.
Het is mooi dat ze weer kan draven, maar natuurlijk kan ze niet meteen aan de lessen meedoen. Langzaam bouwen we verder aan haar terugkomst. Afgelopen dinsdag was dat voor het eerst onder het zadel. Eerst een half uur alleen stappen, daarna af en toe draf. Ook dat zag er prima uit. Zo zetten we elke week weer een stap en komt Cleo er helemaal boven op. Niet alleen fijn voor iedereen die graag op haar rijdt, maar ook voor haarzelf. Reken maar dat ze er weer zin in heeft!
Update 10 februari: De galop gaat ook goed en ze rijdt steeds vaker mee met de lessen. Cleo is weer terug!
